De weg kronkelt zich een baan door het Andes gebergte. Het asfalt is nog steeds van topkwaliteit en daagt me uit tot hoge snelheden, maar het motortje is op deze hoogvlaktes door het gebrek aan zuurstof bijna de helft van zijn kracht kwijt. Hij protesteert luidkeels met onverwacht harde knallen.
Ik ga plat op mijn tank liggen.
Ik wil niet tussen de middenmoot rijden en al helemaal niet achteraan. Met mijn gashendel tot op het einde opengetrokken tuf ik met 60 kilometer per uur de berg op, totdat ik de Chilugua pas oversteek, op 4530 meter hoogte. Bijna net zo hoog als de top van de Mont Blanc in Europa.
Ik maak geen foto’s.
Ik stop nergens.
Ik wil achter Bart blijven, maar hij rijdt op een andere motor dan wij. Een hagelnieuwe oranje BMW GS. Oneerlijke strijd. Hij rijdt van me weg.
Eigenlijk wel goed. Nu kijk ik tenminste om me heen. Zo ver ik kan kijken zie ik natuur. Links van me. Rechts. Voor me. Ruige natuur. Op deze hoogte groeien geen bomen, er is alleen nog laag struikgewas. De bergen vloeien over van de één in de ander. Niet zoals in Oostenrijk met hier en daar een witte bergtop. Ik zit nu zo hoog dat de bergtoppen van 5000 meter om me heen op heuvels lijken. Ze lijken uit tinten bruin zand te bestaan, met af en toe een strook wit, dat per ongeluk de glooiing van het gebergte benadrukt. Geen elektriciteitspalen, geen stoplichten, geen huizen, niets. Alleen ik op een strook asfalt door een landschap, dat niet aangeraakt lijkt door mensenhanden.

Bestel nu Lingerie en Motorleer